Weigert een passagier te wisselen van stoel? Stewardess onthult haar aanpak

Het ruilen van stoelen in een vliegtuig: meer dan een vriendelijk verzoek

Hoe vaak gebeurt het nou echt dat er gevraagd wordt om stoelen te ruilen in het vliegtuig? Nou, het gebeurt vaker dan je denkt: ouders met jonge kinderen die uit elkaar geplaatst zijn, stelletjes die niet naast elkaar zitten, of mensen met angst voor vliegen die liever een specifieke plek willen. En ja, soms wordt er dan naar exact jouw stoel gekeken. En als jij weigert, zelfs met een glimlach, kan dat een klein intern alarmbelletje doen rinkelen bij het cabinepersoneel.

Want hoewel het niet verplicht is om van stoel te ruilen in het vliegtuig, is er soms meer aan de hand dan alleen een voorkeur voor een raam.

De ‘passief-agressieve’ tactiek van de steward(ess), ‘straf’ als jij je stoel niet wilt ruilen in het vliegtuig

Een Amerikaanse stewardess deelde haar aanpak in The Wallstreet Journal: wanneer een passagier weigert om van stoel te ruilen in het vliegtuig met bijvoorbeeld een ouder die bij z’n kind wil zitten, stelt ze heel vriendelijk de vraag: “Prima hoor, dan geef ik jou straks de snacks en de kleurboeken, want dan ben jij verantwoordelijk voor het kind.“

Bam. Die zal flink binnenkomen. Niemand wil namelijk naast een peuter zitten met enorm veel suiker in z’n bloed en een krijs in z’n keel, laat staan er verantwoordelijkheid voor dragen. En voilà: daarna wil iedereen wél van stoel ruilen in het vliegtuig, zelfs al heb je die felbegeerde plek bij het raam geboekt.

Dit is natuurlijk niet officieel beleid, maar een handig psychologisch spelletje waar sommige crewleden zich van bedienen. Geen straf, maar wel een slimme manier om mensen in beweging te krijgen in het vliegtuig, en vervolgens toch van stoel te doen ruilen.

Lees ook: Wow: zo ziet de slaapcabine van een steward in een vliegtuig eruit

Waarom mensen überhaupt weigeren

Laten we eerlijk zijn: stoelen ruilen in het vliegtuig is een beetje een frappant onderwerp. Sommige mensen betalen serieus geld voor die extra beenruimte of een plekje aan het raam. Dan is het best zuur als je dat moet opgeven, zeker als je zelf op tijd was met boeken. Er zit dus ook een stukje principe in.

Toch zit er een verschil tussen niet willen en niet kunnen. Weigeren van stoel te ruilen omdat je een blessure hebt of vliegangst is wat anders dan koppig vasthouden aan een stoel, gewoon uit pure koppigheid.

De gouden middenweg: een beetje empathie (en slim boeken)

De oplossing? Als je echt bij je partner of kind wil zitten: regel het van tevoren. Veel airlines bieden die optie aan, soms tegen betaling, ja. Maar dat voorkomt stress op het moment zelf.

En als jij gevraagd wordt om van stoel te wisselen, kijk dan even wie het vraagt. Een ouder met een huilbaby is wat anders dan iemand die z’n Tinderdate op 20A niet wil missen! En vergeet niet: het cabinepersoneel ziet en onthoudt meer dan je denkt. Vriendelijkheid (of het gebrek daaraan) blijft je soms langer achtervolgen dan je vlucht duurt.

Al met al: wees een beetje menselijk

Stoelen ruilen in een vliegtuig is soms net een klein sociaal mijnenveld. Je bent niet verplicht om ja te zeggen, maar wie koppig blijft zitten, kan zomaar een kleurboek in de schoot geworpen krijgen. Letterlijk!

Dus de volgende keer dat iemand je vraagt om van stoel te wisselen, denk dan even twee keer na. Het kan je een hoop kindergegil en ongemakkelijke blikken besparen. En zeg nou zelf, hoe erg is dat gangpad nou écht?

Toch wel in voor een beetje spanning op 10 kilometer hoogte? Check dan even dit bizarre idee van een vliegtuigmaatschappij: verrassingsvluchten waarbij je pas weet waar je bent als je landt. Geen grap.