
Nederlandse wetenschappers ontdekken hoe lichaamseigen marihuana zich door het lichaam beweegt
Nederland staat ‘enigszins’ bekend om zijn kaas, klompen en tulpen. Nederland is nog veel bekender om zijn wiet, dancefeesten en slimme koppies die wereldwijd hun kennis doorgeven. De laatste van deze opsomming hebben nu het mysterie opgelost hoe lichaamseigen marihuana zich door het lichaam beweegt. Deze baanbrekende wetenschappelijke ontdekking biedt nieuwe mogelijkheden voor de behandeling van pijn en neurologische kwalen.
Even een kort lesje biologie voor gevorderden. Lichaamseigen marihuana speelt een belangrijke rol in het reguleren van processen zoals pijn, geheugen en angst. Er zijn twee hoofdtypen endocannabinoïden: anandamide en 2-AG. In het onderzoek van de Universiteit van Leiden richtten Mario van der Stelt en zijn team zich op 2-AG.
Vervoer van lichaamseigen marihuana ‘2-AG’
In dit onderzoek richtten Van der Stelt en zijn team zich op 2-AG. Tot nu toe was het onduidelijk hoe deze stof zich precies door de hersenen verplaatste, aangezien de gangbare boodschapperstoffen zoals dopamine zich als losse moleculen tussen zenuwcellen verplaatsen. 2-AG bleek echter op een heel andere manier te reizen. 2-AG verplaatst zich niet als losse moleculen, maar via vetachtige blaasjes. Dit is verrassend, – lezen wij ook maar terug hèhè – omdat het afwijkt van de normale manier van transport in het lichaam. Van der Stelt stelt: “Dit zou een nieuwe manier van communicatie tussen zenuwcellen kunnen zijn.”
Wetenschappelijke doorbraak
De ontdekking opent de deur naar verder onderzoek. Zo zouden hypothetisch door dit transport middels vetachtige stoffen neurologische aandoeningen beter behandeld worden. Een belangrijke stap in het onderzoek was een Chinese uitvinding. Onderzoekers uit het land van kungfu, het terracottaleger en panda’s ontwikkelde een slimme sensor. Deze gadget maakt gebruik van cellen die oplichten zodra ze 2-AG detecteren. Door deze technologie konden de onderzoekers 2-AG live volgen, wat eerder niet mogelijk was. Het hightech apparaatje stelde het team in staat om te zien hoe 2-AG zich door de hersenen verplaatste en in welke hoeveelheden.
Verena Straub, een van de onderzoekers, ontdekte dat één vetblaasje gemiddeld ongeveer tweeduizend 2-AG moleculen bevat. Wanneer de aanmaak van 2-AG werd geblokkeerd, bleven de blaasjes wel bestaan, maar zonder de stof. Dit versterkte hun theorie dat de blaasjes verantwoordelijk zijn voor het transport van 2-AG.
Wondermiddel
Als we het hebben over een wondermiddel bedoelen we natuurlijk 2-AG en niet dat grammetje haze dat je bij de coffeeshop haalt. De ontdekking zorgt er namelijk voor dat er nieuwe medicijnen ontwikkeld kunnen worden voor pijn en de ergste neurologische aandoeningen, zoals Parkison. Van der Stelt legt uit: “Nu we weten hoe 2-AG zich verplaatst, kunnen we manieren zoeken om de werking van deze stof te beïnvloeden en mogelijk nieuwe behandelingen te ontwikkelen.” Om hun bevindingen verder te testen, werkten de onderzoekers samen met Amerikaanse wetenschappers en ontwikkelden ze een wiskundig model dat het transport van 2-AG via blaasjes bevestigde. Deze samenwerking levert extra bewijs voor hun theorie.